من و تنهایی و هذیونام!

امروز با دیدن بازی ایتالیا و شنیدن گزارش علیفر فهمیدم چرا اینقدر داپسمش های این بنده خدا زیاده!!!

انگار تمام مدت گزارش سرش تو اینترنته تا به مخاطب اطلاعات بده!اطلاعاتی که شاید خیلی هم مخاطب مایل به دونستنش نباشه! انگار یادش می ره باید بازی رو گزارش کنه!

 بگذریم...

حالا که بیشتر ماه رمضان گذشته و علی دو روزه چشمشو عمل کرده احساس میکنم انرژی منم داره تموم میشه! شایدم چون علی بیشتر وقتشو تو اتاق تاریک میگذرونه و من همش تنهام اینجوری شدم!

زدم شبکه سه تا ببینم فوتبال کلمبیا و شیلی شروع شده یا نه ... با دیدن دعای سحر و صدای آشنای بچه گیام رفتم اون قدیما... روزایی که با صدای این مرد ماه رمضون واسم معنی میشد ... اما مدتهاست که دیگه همه چی برام عوض شده!!!