من و راز مگو!

شنبه ای که گذشت بعد از مدتها سه کله پوک باهم قرار گذاشتن! من و دو تا از دوستام که گیر دادیم به هم ول کنم نیستیم!

مثل هر بار گذشت و معمولی گذشت و بدون بحث نگذشت!

هر بار که باهاشون قرار دارم مثل روز برام روشنه که باید درباره یه موضوع مذهبی باهم بحث داشته باشیم چون نظراتمون زمین تا آسمون باهم فرق داره!

اونا آدمای تقریبا مذهبی و نماز خون و تا حدی مقید ... من الان یه آدم تقریبا بی دین و تقریبا نماز نخون و تا حد زیادی بی قید! البته تا قید و بی قیدی رو چی تعریف کنی!!!

خلاصه که این قرار دوستانه هم گذشت و به خیر هم گذشت اما امروز داشتم فکر میکردم اونا تقریبا هیچی درباره زندگی من نمیدونن! منظورم نحوه آشناییم با همسرم! اینجا تو این شهر بسته هنوز برای خیلیا دوستی قبل از ازدواج قابل هضم نیست!

واقعا برام واکنششون جالبه وقتی بهشون بگم من یه ازدواج سنتی نداشتم! 

یادمه نامزد بودم به یکی از دوستای دبیرستانم زنگیده بودم نمیدونم میخواستم برای عروسیم دعوتش کنم یا همینجوری واسه احوال پرسی بود! هر چی بود نمیدونست من عقد کردم! وقتی پرسید از کجا پیداش کردی؟!... با خودم گفتم بذار ببینم چی میگه گفتم از تو چت روم!!! خدایا پشت تلفن دیدم که وا رفت! انگار گفته باشم ایدز و جذام و همه مریضی های لاعلاج رو باهم گرفتم! دیدم داره از دست میره پشت تلفن... حقیقتم رو به دروغ تبدیل کردم و گفتم الکی گفتم ازدواجم سنتی بوده!

حالا هم میدونم اگر به این دوستام که تازه خیلی بهم نزدیک ترن واقعیت ازدواجم رو بگم و حتی گذشته تر از آشنایی با علی رو ... نگاهشون نسبت بهم عوض میشه و حتی اگه از خوب بودن همه چیز و خوشبخت بودنم بگم بازم با عقل خودشون دلیل می یارن که اگر سنتی بود خوشبخت تر بودی!!!

اما خیلی دوست دارم به همون خیلی هایی که این قضایا هنوز براشون زشت و قبیحه و فکر میکنن کسی که از اینترنت همسرش رو پیدا کرده باشه بدون شک بدبخت میشه بفهمونم اصلن هم اینطوری نیست و چقدر هم میتونه خوب باشه!