لحظه های زندگی من
به دنیای من خوش اومدید...
لحظه های زندگی من
به دنیای من خوش اومدید...جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آذر 1402 2
- آبان 1402 2
- تیر 1402 2
- اردیبهشت 1400 2
- فروردین 1400 1
- اسفند 1399 5
- بهمن 1399 5
- دی 1399 8
- مرداد 1398 2
- تیر 1398 14
- آبان 1397 1
- مهر 1397 3
- تیر 1397 12
- خرداد 1397 8
- اردیبهشت 1397 1
- فروردین 1397 2
- اسفند 1396 1
- بهمن 1396 2
- دی 1396 2
- آذر 1396 5
- آبان 1396 10
- مهر 1396 10
- شهریور 1396 8
- مرداد 1396 1
- خرداد 1396 2
- فروردین 1396 2
- اسفند 1395 2
- آبان 1395 10
- مهر 1395 5
- شهریور 1395 8
- مرداد 1395 3
- تیر 1395 5
- خرداد 1395 17
- اردیبهشت 1395 35
- فروردین 1395 29
- اسفند 1394 35
- بهمن 1394 44
- دی 1394 12
جستجو
آمار : 20489 بازدید
Powered by Blogsky
ای کاش ای کاشی نبود...!
درد بی درمون بشر به نظر من دلتنگیشه!
دلتنگی بدترین دردیه که درمون نداره یا لااقل درمونش بیشتر شبیه مسکن لحظه ایه و بعد از یه مدتی دوباره بر میگرده!
دلم برای مصطفی تنگ شده. همین آهی که از سینه برمیاد میتونه دنیا رو بسوزونه اما فعلا دل منو داره آتش میزنه!
وقتی دلتنگی حتی نمیدونی چی بگی. انگار هیچ واژه ای وجود نداره تا بشه باهاش میزان این دلتنگی لعنتی رو نشون بدی. تو این لحظه ها فقط دلت میخواد این زندگی زودتر تموم بشه.
بدم میاد بگم ای کاش! چون جز حسرت چیزی پشتش نیست اما به باور من خدا یه زندگی به مصطفی و مصطفی ها بدهکاره. واقعا خدا چطوری میخواد اون دنیا تو چشمای مادر مصطفی نگاه کنه!!!
دختر حوا
شنبه 9 تیر 1397 ساعت 14:16
ضمنا نمیدونم حست و ارتباطت با مصطفی چیه ولی این دلتنگی لعنتی خود این چیزیه که گفتیه و مهمترین کارش گند زدن زندگیمونه اونم وقتی میدونه نداریمش نمیتونیم داشته باشیمش زورمون نمیرسه که داشته باشیمش .لعنتی حتی وقتی خودش هم نمیخواد باز این دلتنگی هست...
مصطفی برادر علیه. بیست و هفت سالش بود که ایست قلبی کرد...!
خدا خیالشه راحته و طلبکارانه نگاه خواهد کرد .چون خداست .چون تحمل همه این دردها به دوش ماست اصلا تحمل کردن سرجهازیمونه و انگار نه انگار که اون بالا خداست
همیشه سکوت خدا عذاب اوره